Μητροπολίτης Αντινόης Παντελεήμων Ο Χριστός ανεγείρει τη νεότητα

Συγκινητική η σκηνή που διαδραματίζεται μπροστά μας, αγαπητοί μου χριστιανοί.  Μία μητέρα συνοδεύει το μονάκριβο παιδί της στον τάφο.  Το συνοδεύει με πόνο ψυχής, τα σπλάγχνα της φλέγονται. Περιτριγυρίζεται από πλήθος κόσμου και όμως μένει μόνη με μοναδική σκέψη τον χαμό του μονάκριβου παιδιού της, που ήταν η μόνη παρηγοριά της, μιας και ο Χάρος πήρε τον άνδρα της προ καιρού.

            Δραματική η κατάσταση.  Μέσα σ’ αυτή την απελπιστική στιγμή, την στιγμή που προχωρούσαν προς τον τάφο, γίνεται μία άλλη συνάντηση.  Ο Χριστός συναντά την νεκροπομπή.  Συναντά τον νέο.  Συναντά την πονεμένη μητέρα και αλλάζει όλη την πορεία.  Η Πηγή της Ζωής συναντά τον θάνατο του πλάσματός Του και με εξουσία τον προστάζει, «νεανίσκε, σοί λέγω, εγέρθητι» (Λουκ. 7:14).  Και αμέσως «ανεκάθισεν ο νεκρός» (Λουκ. 7:15).

            Ιερό δέος, βαθιά κατάπληξη, απερίγραπτος θαυμασμός κατέλαβε όλους τους κατοίκους της Ναϊν, όταν είδαν το συγκλονιστικό αυτό θαύμα.  Βέβαια, είχαν δει και ακούσει για τα πολλά θαύματα, που είχε κάμει ο Κύριος.  Αλλ’ αυτό, που, μ’ ένα μόνον λόγο Του πραγματοποίησε ο Κύριος, τους κατέπληξε.  Μπροστά στα μάτια τους είδαν ένα νεκρό να ξανάρχεται πίσω στη ζωή, ένα νεκρό να ανασταίνεται.  Έβλεπαν ένα συμπολίτη τους, που τον θεωρούσαν για πάντα χαμένο, να επανέρχεται και πάλι στη ζωή, να επανέρχεται υγιέστατος πίσω στη κοινωνία τους.

            Νεκρός ο νέος, και όμως ήρθε να τον συναντήσει ο Χριστός.  Αμίλητος αυτός, και όμως του μιλάει ο Χριστός.  Με μία προσταγή του Κυρίου χαρίζεται η ζωή στο νεκρό.  Ο λόγος του Χριστού είναι λόγος ζωντανός, λόγος ζωοποιός, λόγος που δεν μένει άδειος και ανώφελος.  Ο λόγος του Χριστού βρίσκει απήχηση και φέρνει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

            Τα λόγια του Χριστού δεν απευθύνονται μονάχα στο νεκρό της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, αλλά σ’ όλους τους νέους και νέες της εποχής μας.  Απευθύνονται σ’ όλα τα παιδιά που είναι πεθαμένα πνευματικά.  Ο Χριστός απευθύνεται στους νέους και νέες κάθε εποχής, που η αμαρτία τους αιχμαλώτισε μέσα στα θανατηφόρα δίχτυα της και τα οδηγεί στην καταστροφή και τον θάνατο.

            Πολλές φορές ακούμε, ότι ζούμε σε δύσκολες εποχές για να εφαρμόσουμε τις εντολές του Χριστού, να ζήσουμε μία ζωή ενάρετη και χριστιανική.  Αυτή η γνώμη είναι λανθασμένη και αποτελεί μία πλάνη του διαβόλου.  Όλες οι εποχές έχουν τις δυσκολίες τους και τα προβλήματα τους. Σ’ όλες τις εποχές είναι παρών και ζωντανός ο Χριστός.  Αυτός προσφέρει την πραγματική ζωή σ’ όσους θέλουν να Τον ακολουθήσουν.  Ο Χριστός δεν βιάζει κανένα.  Δεν θέλει κανένας νέος να τον ακολουθήσει με το ζόρι.

            Ακούμε πολλές φορές γονείς να συμβουλεύουν τα παιδιά τους, να διασκεδάζουν, να τα ενθαρρύνουν στη διάπραξη σοβαρών και θανάσιμων αμαρτημάτων· και δεν τα ελέγχουν για τις ανηθικότητές τους.  Δεν τα παροτρύνουν να ακολουθήσουν τον δρόμο του Χριστού, της Εκκλησίας, της αρετής και των καλών έργων.  Την αποτυχία τους, σαν γονείς, επιδιώκουν να δικαιολογήσουν με την παράλογη δικαιολογία της αμαρτωλής ζωής των παιδιών τους!  «Νέοι είναι, ας διασκεδάσουν»!!!

            Πόσο, πραγματικά, πρέπει να κλάψουμε για την τόση διαστροφή της κοινωνίας μας!  Αυτοί οι γονείς μοιάζουν με την μάνα της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.  Είναι γονείς που συνοδεύουν τα παιδιά τους στον τάφο.  Τα παιδιά μπορεί να εργάζονται σκληρά, μπορεί νάναι καλοί στην κοινωνική τους συμπεριφορά, να έχουν καλό χαρακτήρα.  Αλλά, τι συμβαίνει, εάν ζουν μέσα στην αμαρτία; εάν ασεβούν απέναντι του Θεού; εάν δεν έχουν σχέση με τον Χριστό και την Εκκλησία Του; εάν δεν εκκλησιάζονται συχνά; εάν δεν εξομολογούνται, δεν κοινωνούν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, τότε, είναι πνευματικά νεκρά.

/

            Όλοι οι γονείς φροντίζουν για τη μόρφωση, την οικονομική και οικογενειακή αποκατάσταση των παιδιών τους.  Αγωνίζονται πολύ σκληρά γι’ αυτά.  Αλλά, γιατί επιτρέπουν στον εαυτό τους να αμελήσουν για τα πνευματικά;  Γιατί αφήνομε τα παιδιά τους νεκρά πνευματικά και δεν τα φέρνουν κοντά στο Χριστό και στην Εκκλησία Του;

            Οι δισκοθήκες, οι καφετέριες, οι κοσμικές διασκεδάσεις, τα ναρκωτικά, μόνον πνευματικό θάνατο μπορούν να προσφέρουν στις ψυχές των νέων.  Και πολλοί γονείς συνοδεύουν τα παιδιά τους, έτσι νεκρά, χωρίς να συγκινούνται, γιατί είναι και αυτοί πνευματικά νεκροί.

            Στην κηδεία ενός νέου συντρέχουν πλήθος κόσμου.  Εάν ο όχλος δείχνει τόση συμπάθεια για ένα νεκρό, πόσο μάλλον θα πρέπει να δείχνει, όταν βλέπει τα νεαρά βλαστάρια της κοινωνίας να είναι αιχμάλωτα στα χέρια του πνευματικού θανάτου;  Εάν ο κόσμος της Ναϊν έδειξε τόση συμπόνια, πόση δείχνει ο Κύριος, που είναι ο Κύριος της Ζωής και μας χαρίζει τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε τη λύπη και τον θάνατο;

            Στην εποχή που ζούμε, ο Χριστός πλησιάζει τους νέους και τους προστάζει «νέε μου, σήκω».  Σήκω από την πτώση σου.  Σήκω από τη λάσπη της αμαρτίας. Σήκω από τον πνευματικό θάνατο, που νεκρό σε οδηγεί η κοινωνία της αμαρτίας στον τάφο.  Ο κόσμος και οι κοσμικές απολαύσεις ευρίσκονται σε έχθρα με τον  Θεό, διότι ο διάβολος τα χρησιμοποιεί σαν όργανα καταστρεπτικά εναντίον της εικόνας του Θεού, που είναι ο άνθρωπος.

            Ο δρόμος που ακολούθησε ο κόσμος της πόλεως της Ναϊν οδηγούσε  τον νέο στο νεκροταφείο. Ο δρόμος που ακολουθεί κανείς μακράν του Χριστού οδηγεί στον πνευματικό και τελικά στον αιώνιο θάνατο.  Όταν κανείς συναντήσει τον Χριστό και ακούσει τη φωνή Του, τότε η ψυχή του πλημμυρίζει από ζωή.  Όταν ανοίξει κανείς την καρδιά του στο Χριστό, που στέκεται κοντά του, τότε, όσες αμαρτίες και αν έχει, όσο χαμηλά και αν έπεσε, τότε, διά της μετανοίας και ειλικρινούς εξομολογήσεως συγχωρούνται τα αμαρτήματα που διαπράχθηκαν και η ψυχή καθαρίζεται από κάθε μόλυσμα  σαρκός και πνεύματος.

            Όσο βαδίζομε τον δρόμο της ζωής έχομε ελπίδες να συναντηθούμε με τον Χριστό.  Ποτέ δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, αλλά και πάλιν, ποτέ δεν πρέπει να αναβάλλουμε την μετάνοια και επιστροφή μας.

            Η σημερινή ευαγγελική περικοπή δείχνει την αγάπη και την στοργή του Χριστού προς τους νέους.  Ο Χριστός, νέε μου, σ’ αγαπά και θέλει να σου προσφέρει την πραγματική ζωή, που πρέπει να ακολουθήσεις.  Θέλει να σε αναστήσει από τον πνευματικό θάνατο.  Ο Χριστός σε θέλει για δικό Του.  Ας συμβάλλουμε όλοι μας, να πλησιάσουν οι νέοι τον Χριστό, να γίνουν χριστοφόροι και όχι νεκροφόροι.