ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΕΤΟΙΑ ΥΠΑΚΟΗ

«Ακούσατε λαοί, φυλαί, γλώσσαι, άνδρες, γυναίκες και παίδες, πρεσβύται, νεανίσκοι τε και νήπια, το έθνος των Χριστιανών το άγιον» φωνάζει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. «Ει τις ευαγγελίζεται ημάς παρ΄ο παρέλαβεν η Καθολική Ορθόδοξος Εκκλησία παρά των Αγίων Αποστόλων, Πατέρων και Συνόδων και μέχρι του νυν διεφύλαξεν, μη ακούσητε αυτού μηδέ δέξησθε την συμβουλήν του Όφεως, ως εδέξατο Εύα και ετρύγησεν θάνατον. Καν Άγγελος, καν βασιλεύς, ευαγελίζηται υμάς παρ΄ό παρελάβατε κλείσατε τας ακοάς» (Λόγος Β΄Κατά εικονομάχων).

Πρίν δε από τον Δαμασκηνό ο Ι. Χρυσόστομος, που ερμήνευσε με θεία φώτιση την εντολή «τοις ηγουμένοις πείθεσθε», παρατήρησε πως πρώτα ο Απόστολος είπε στους Χριστιανούς να «αναθεωρούν την έκβασιν της αναστροφής» των ηγουμένων των, να εξετάζουν δηλαδή την πίστιν αυτών αν είναι Ορθόδοξος και κατόπιν είπε «πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών» (Εβρ. Ιγ΄ 7, 17).

Ο ίδιος μάλιστα, ο Ι. Χρυσόστομος, έλαβε αφορμή από αυτή την εντολή του Παύλου, για να πεί και αυτός με τη σειρά του : - Εάν Χριστιανέ διαπιστώσεις πως ο πνευματικός σου προϊστάμενος είναι πονηρός ως προς την Ορθόδοξον πίστιν «φεύγε και παραίτησαι. Μη μόνον αν άνθρωπος η αλλά καν Άγγελος εξ ουρανού κατιών» (ΛΔ΄ομιλ. Προς Εβρ. Ι. Χρυσοστ.).

Αλλά και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, που ερμήνευσε τις επιστολές του Παύλου, όταν έφτασε σ΄αυτήν την παρεξηγημένη εντολή «πείθεσθε τοις ηγουμένοις…», ρωτάει και ακολούθως απαντάει: «Τι λοιπόν; Πρέπει να πειθώμεθα εις κάθε ηγούμενον, και Αρχιερέα, και άρχοντα, καν είναι κακός; Εγώ δε σοι αποκρίνόμαι: κατά τι λέγεις Χριστιανέ πως είναι ο Αρχιερεύς και ο ηγούμενος σου κακός; Εί μεν είναι κατά την πίστιν κακός, ήγουν έχει αιρετικά δόγματα και βλάσφημα, φεύγε από αυτόν καν και είναι Άγγελος από τον ουρανόν…» (Αγ. Νικόδ. Ερμην. Εις ιδ΄επιστ. Παύλου τόμ. Γ΄σελ 447).

Το ίδιο αυτό θέμα της επιβλαβούς υπακοής απασχόλησε και τον φαεινόν φωστήρα της Ορθοδοξίας, τον Μ. Βασίλειον! Ο Άγιος σε μια ερώτηση αν πρέπει να υπακούουν αδιακρίτως οι Χριστιανοί ή όχι, παρατηρεί πολλά αξιοπρόσεκτα. Ας ακούσωμε μερικά: «…Αν μεν τι συνεμπίπτον τη εντολή του Κυρίου ή συμβαλλόμενον επιταχθώμεν ως του Θεού θέλημα σπουδαιότερον και επιμελέστερον καταδέχεσθαι χρη πληρούντες το ειρημένον» που σημαίνει: Εάν διαταχθώμεν κάτι που συμφωνεί με την εντολήν του Κυρίου ή συμβάλει εις αυτήν, πρέπει να το δεχόμεθα με μεγάλη προθυμία. Και συνεχίζει ο Άγιος: «Όταν δε τι εναντίον τη του Κυρίου εντολήν, παραφθείρον ή μολύνον αυτήν, επιταχθώμεν παρά τινός, καιρός ειπείν τότε: Πειθαρχείν δη Θεώ μάλλον ή ανθρώποις μνημονεύοντας του Κυρίου λέγοντος: Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσι, αλλά φεύξονται απ΄αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν, και του Αποστόλου τολμήσαντος υπερ της ημετέρας ασφαλείας και αυτών καθάψασθαι των Αγγέλων δι΄ών φησί: Καν ημείς ή Άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζητε υμίν, παρ΄ό ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. Εξ ων παιδευόμεθα, ότι καν πολύ γνήσιος τις ή, καν υπερβαλλόντως ένδοξος ο κωλύων το υπό του Κυρίου προστεταγμένον ή προτρέπων ποιείν το υπ΄αυτού κεκωλυμένον φευκτός ή και βδελυκτός οφείλει είναι εκάστω των αγαπώντων τον Κύριον». (Όροι κατ΄επιτομήν,ΕΠΕ τομ.9σελ.144-147).

Ο μέγας Αθανάσιος λέει μεταξύ πολλών άλλων: «…βαδίζοντες δε την απλανή και ζωηφόρον οδόν, οφθαλμόν μεν εκκόψωμεν σκανδαλίζοντα. Μη τον αισθητόν αλλά τον νοητόν. Οιον εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας κακώς αναστρέφωνται και σκανδαλίζωσι τον λαόν, χρη αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γαρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ΄αυτών εμβληθήναι ως μετά Άννα και Καϊάφα εις την γέενναν του πυρός». (Αγιορ. Πατέρων. «Αποστ. Έλεγχος» Αθήναι 1934 σελ. 180).

Δεν χρειάζετια ερμηνεία και σχόλια ο λόγος του Αγίου. Είναι σαφής και δεν αφήνει περιθώρια αναβολών. Οι κακόδοξοι επίσκοποι πρέπει να εγκαταλείπονται από τους Ορθοδόξους!
Το ίδιο σαφής είναι και ο Άγιος Μελέτιος ο Ομολογητής, ο οποίος άφησε στους Ορθοδόξους το γνωστό εκείνο και ωραίο έμμετρο λόγο:

«Μη πείθεσθαι μονάζουσι μηδέ τοις πρεσβυτέροις,

εφ΄οις ανόμως λέγουσι κάκιστα εισηγούνται,

και τι φημί μονάζουσι και τι τοις πρεσβυτέροις;

μηδ΄Επισκόποις είκετε τα μη λυσιτελούντα,

πράττειν και λέγειν και φρονείν δολίως παραινούσιν…»

(Αλφαβηταλφάβητος ενθ΄ανωτ.σελ. 188)

Τέλος το κήρυγμα του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού είναι ειδικά σπουδαίο για την περίπτωση μας. Ο Άγιος απαγορεύει την υπακοή των Ορθοδόξων στους Αρχιερείς που, στην εποχή του, ήθελαν την ένωσιν των Ορθοδόξων μετά των Παπικών, όπως την θέλουν και οι προκαθήμενοι του Νεοημερολογιτισμού σήμερα!

Αφού λοιπόν ο Άγιος Μάρκος, αυτούς τους Αρχιερείς τους αποκαλεί «Γραικολατίνους» και «λατινόφρονας», απευθύνεται προς τους Ορθοδόξους και λέγει: «Φεύγετε ουν αυτοίς, αδελφοί και την προς αυτούς κοινωνίαν», διότι αυτοί οι αρχιερείς είναι: «ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις Αποστόλους Χριστού»! Και μη σας κάνει εντύπωση αυτό διότι και αυτός «ο σατανάς σχηματίζεται εις Άγγελον φωτός» (Μ.Συναξ. Φεβρ. σελ. 661).

Τα ανωτέρω είναι μόνο δείγμα της όλης διδασκαλίας των Πατέρων, που απαγορεύουν την υπακοή σε καινοτόμους Αρχιερείς.

(Από το βιβλίο «ΓΝΩΡΙΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΡΙΝΕΙ»)